Описание

Дюфастон таблетки: инструкция, описание PharmPrice

*: из расчета AUC (0-tau)/24

Распределение. При стабильной концентрации дидрогестерона при внутривенном введении объем распределения около 1400 л. Дидрогестерон и ДГД связываются с протеинами плазмы крови более чем на 90%.

Метаболизм. После приема внутрь дидрогестерон быстро метаболизируется в ДГД. Концентрация основного метаболита 20-α-дигидродидрогестерона (ДГД) достигает пика примерно через 1.5 часа после приема дозы. Концентрация ДГД в плазме крови значительно выше, чем дидрогестерона. Отношения AUC (площади под кривой) и C_max (максимальной концентрации) ДГД и дидрогестерона составляют примерно 40 и 25, соответственно. Периоды полувыведения дидрогестерона и ДГД в среднем 5–7 часов и 14–17 часов, соответственно. Основной особенностью всех метаболитов дидрогестерона является присутствие 4,6-диен-3-1 конфигурации исходного соединения и отсутствие 17-α-гидроксилирования. Это объясняет отсутствие эстрогенного и андрогенного эффектов дидрогестерона.

Выведение. После приема внутрь меченого дидрогестерона в среднем 63% дозы выводится с мочой. Общий клиренс плазмы 6,4 л/мин. Полное выведение дидрогестерона происходит через 72 часа. ДГД выводится с мочой преимущественно в форме конъюгата глюкуроновой кислоты.

Зависимость от дозы и времени.

линейна как при однократном, так и многократном дозировании в интервале от 2.5 до 10 мг. Сравнение кинетики однократной и многократных доз показывает, что параметры фармакокинетики Д и ДГД не изменяются в результате повторного приема дозы. Стабильная концентрация достигается после 3 дней лечения.

Дидрогестерон - это синтезированный аналог прогестерона, активный при приеме внутрь. Дюфастон® вызывает полную секреторную трансформацию эндометрия в эстроген-сенсибилизированной матке, тем самым обеспечивая защиту эндометрия от гиперплазии и/или рака, риск который повышается при приеме эстрогенов. Дидрогестерон не обладает эстрогенной, андрогенной, анаболической и кортикоидной активностью.

Дюфастон® не подавляет овуляцию. Вследствие этого остается возможность зачатия у женщин репродуктивного возраста, принимающих Дюфастон®.

У женщин в постменопаузе с не удаленной маткой ЗГТ эстрогенами повышает риск гиперплазии и рака эндометрия. Добавление прогестагена предупреждает повышение этого риска.

- нарушение менструального цикла

- бесплодие вследствие лютеиновой недостаточности

- угрожающий аборт по причине недостаточности прогестерона

- привычное невынашивание беременности по причине недостаточности прогестерона

При терапии эстрогенами у женщин с интактной маткой может быть использован в циклическом режиме при следующих состояниях:

- для предотвращения гиперплазии эндометрия в период постменопаузы

- дисфункциональные маточные кровотечения

Предлагаемые режимы приема можно корректировать в зависимости от тяжести состояния и индивидуальной реакции на лечение.

Нерегулярные менструации – по 1 таблетке (10 мг) в день с 11-го по 25-й день. Возможно достижение регулярного 28-дневного цикла.

Эндометриоз - по 1-3 таблетки (10-30 мг) в день с 5-го по 25-й день цикла или непрерывно. Дозу свыше 1 таблетки в день разделить на несколько приемов в течение дня. Лечение следует начинать с наивысшей дозы.

Дисменорея – по 1-2 таблетке (10-20 мг) в день с 5-го по 25-й день цикла. Дозу свыше 1 таблетки в день разделить на несколько приемов в течение дня. Лечение следует начинать с наивысшей дозы. Лечение продолжать на протяжении 6 месяцев непрерывно.

Бесплодие вследствие лютеиновой недостаточности – по 1 таблетке (10 мг) в день с 14-го по 25-й день цикла. Лечение продолжать непрерывно, в течение минимум 6 последовательных циклов. При наступлении беременности лечение рекомендуется продолжать в течение первых месяцев по схеме, рекомендованной при привычном аборте.

Угрожающий аборт по причине недостаточности прогестерона – начальная доза: 4 таблетки (40 мг) однократно, затем по 1 таблетке (10 мг) через каждые 8 часов до исчезновения симптомов. Лечение следует начинать с наивысшей дозы. При продолжении или рецидиве симптомов во время лечения дозу следует повышать на 1 таблетку (10 мг) каждые 8 часов. Лечение продолжать в эффективной дозе в течение 1 недели после исчезновения симптомов; затем постепенно снижать. При последующем рецидиве симптомов лечение продолжить приемом эффективной дозы, достигнутой ранее.

Привычное невынашивание беременности по причине недостаточности прогестерона – по 1 таблетке (10 мг) в день до 20-й недели беременности; затем дозу можно постепенно снизить. Лечение следует начать до зачатия. При возникновении симптомов угрожающего аборта лечение продолжить соответственно данному показанию.

Дисфункциональные маточные кровотечения

Для прекращения кровотечения - по 1 таблетке (10 мг) 2 раза в день в течение 5-7 дней. Кровопотеря значительно снижается в течение нескольких дней. Через несколько дней после прекращения лечение возможно интенсивное кровотечение отмены. Пациентка должна быть предупреждена об этом.

Последующее интенсивное кровотечение можно предупредить посредством назначения с профилактической целью 1 таблетки (10 мг) в день с 11-го по 25-й дни цикла, при необходимости в комбинации с эстрогенами, на протяжении 2-3 циклов. После этого лечение можно прекратить, чтобы убедиться в восстановлении регулярности циклов.

Вторичная аменорея – по 1-2 таблетки (10-20 мг) в день с 11-го по 25-й день цикла для достижения секреторной трансформации эндометрия в результате адекватной стимуляции эндогенными или экзогенными эстрогенами.

Для предотвращения гиперплазии эндометрия в период постменопаузы - в комбинации с непрерывным приемом эстрогенов - по 1-2 таблетки (10-20 мг) в день в течение 14 последовательных дней в рамках 28-дневного цикла. При необходимости приема 2 таблеток в день, дозу делят на два приема. При приеме дидрогестерона возможны кровотечения отмены.

Комбинированная терапия эстрогенами и прогестагенами следует проводить при использовании минимальной эффективной дозы гормонов и на протяжении наиболее краткого курса, сопоставимого с целями лечения и рисками для каждой женщины, при регулярной переоценке рисков и преимуществ.

Предменструальный синдром – по 1 таблетке (10 мг) 2 раза в день с 11-го по 25-й день цикла.

Дети и подростки младше 18 лет: Нет соответствующих данных по использованию дидрогестерона до менархе.

Безопасность и эффективность дидрогестерона у подростков в возрасте 12-18 лет не установлена.

Для перорального применения. При назначении более высоких доз таблетки следует принимать в несколько приемов в течение дня.

Нежелательные побочные реакции, о которых сообщалось наиболее часто во время клинических испытаний у пациенток при использовании дидрогестерона по показаниям без применения эстрогена, были следующими: метроррагия, болезненность/чувствительность молочных желез, мигрень/головная боль.

Следующие нежелательные побочные реакции (с указанием их частоты) наблюдались во время клинических испытаний при использовании дидрогестерона (n=3483) по показаниям без применения эстрогена и были сообщены спонтанно.

- очень часто (≥ 1/10);

- часто (от ≥ 1/100 до <1/10);

- нечасто (от ≥ 1/1000 до < 1/100);

- редко (от ≥ 1/10000 до < 1/1000)

Доброкачественные, злокачественные и неуточненные новообразования (включая кисты и полипы): редко – увеличение размеров прогестагензависимых новообразований, (например, менингиома)*.

Нарушения со стороны крови и лимфатической системы: редко – гемолитическая анемия*.

Нарушения со стороны иммунной системы: редко – гиперчувствительность.

Нарушения психики: нечасто – депрессия.

Нарушения со стороны нервной системы: часто – мигрень/головная боль; нечасто – головокружение; редко – сонливость.

Нарушения со стороны системы кроветворения и лимфатической системы – гиперчувствительность.

Нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта: часто – тошнота; нечасто – рвота.

Нарушения со стороны печени и желчевыводящих путей: нечасто – нарушение функции печени (с желтухой, астенией или недомоганием, болью в животе).

Нарушения со стороны кожи и подкожных тканей: нечасто – аллергический дерматит (например, сыпь, зуд, крапивница); редко – ангионевротический отек*.

Нарушения со стороны половых органов и молочной железы: часто – менструальные нарушения (включая метроррагию, меноррагию, олиго/аменорею, дисменорею и нерегулярную менструацию). Болезненность/чувствительность молочных желез; редко – набухание молочных желез.

Общие расстройства и нарушения в месте введения: редко – отек.

Влияние на результаты лабораторных и инструментальных исследований: нечасто – увеличение массы тела.

* Нежелательные побочные реакции из спонтанных сообщений, которые не наблюдались в клинических испытаниях, были классифицированы как «редкие», основываясь на том факте, что верхний предел 95%-го доверительного интервала частоты оценки не превышает 3/x, где x =3483 (общее число субъектов в клинических испытаниях).

Нежелательные побочные реакции, которые могут возникнуть во время эстроген-прогестагеновой терапии (см. также раздел «

», а также информацию в инструкции по медицинскому применению эстрогена):

• рак молочных желез, гиперплазия эндометрия, рак эндометрия, рак яичников;

• венозная тромбоэмболия;

• инфаркт миокарда, ишемическая болезнь сердца, ишемический инсульт.

- следует учитывать противопоказания для эстрогенов, когда они используются в комбинации с прогестагенами, такими как дидрогестерон

- вагинальные кровотечения неустановленной этиологии

- серьезные нарушения функции печени в настоящий момент или в анамнезе до нормализации печеночных тестов

- гиперчувствительность к дидрогестерону или другим компонентам препарата

- диагностированные или подозреваемые прогестаген- или эстрогензависимые злокачественные новообразования (например менингиома).

Данные исследований in vitro указывают на то, что основной путь метаболизма приводит к образованию основного фармакологически активного метаболита - 20-альфа-дигидродидрогестерона (ДГД), который катализируется альдо-кето редуктазой 1С (AKR 1C) в цитозоле человека. Следующее метаболическое превращение осуществляется с помощью изоферментов системы цитохрома Р450 (CYPs), практически исключительно изоферментом CYP3A4, приводя к образованию различных незначительных метаболитов. Главный активный метаболит ДГД является субстратом для метаболической трансформации изоферментом CYP3A4. Поэтому метаболизм дидрогестерона и ДГД может повышаться при одновременном приеме препаратов, которые повышают синтез ферментов системы цитохрома, например, антиконвульсантов (например, фенобарбитал, фенитоин, карбамазепин), некоторых туберкулостатиков и противовирусных (например, рифампицин, рифабутин, невирапин, эфавиренз), а также растительных препаратов, содержащих экстракты травы зверобоя (Hypericumperforatum ), шалфей или гинкго билоба.

Ритонавир и нелфинавир, известные как мощные ингибиторы энзимов цитохрома, наоборот, проявляют свойства индукторов энзимов при одновременном приеме со стероидами.

Клиническое значение повышения метаболизма дидрогестерона заключается в снижении эффективности.

Исследования in vitro показали, что дидрогестерон и ДГД в терапевтических концентрациях не подавляют и не индуцируют энзимы цитохрома.

Перед началом приема Дюфастона для лечения маточного кровотечения необходимо исключить органическую причину его возникновения.

Иногда в течение первых месяцев лечения возможно возникновение прорывных кровотечений. Если прорывные кровотечения или кровомазания возникают после некоторого периода приема препарата или продолжаются после курса лечения, следует установить их причину, сделать биопсию эндометрия с целью исключения злокачественных изменений в эндометрии.

Состояния, требующие прекращения лечения

При появлении одного из нижеперечисленных состояний в первые дни лечения или при усилении их выраженности, следует рассмотреть возможность прекращения терапии:

- исключительно сильная головная боль, мигрень или симптомы, указывающие на ишемию головного мозга

- значительное повышение артериального давления

- признаки венозной тромбоэмболии.

При угрожающем аборте или привычном невынашивании беременности следует контролировать прогрессирование беременности и жизнеспособность эмбриона или плода.

Состояния, требующие пристального наблюдения

Известно, что некоторые редко встречающиеся состояния могут быть зависимыми от половых гормонов и могут возникать или ухудшаться во время беременности и приема препаратов, содержащих половые гормоны. Среди них: холестатическая желтуха, герпес беременных, тяжелый зуд, отосклероз и порфирия.

Пациентки с депрессией в анамнезе нуждаются в тщательном наблюдении. При возникновении признаков депрессии прием Дюфастона следует прекратить.

Препарат содержит лактозы моногидрат. Пациентки с редкими наследственными заболеваниями непереносимости галактозы, дефицитом лактазы (Лаппа) или синдромом мальабсорбции глюкозы и галактозы не должны принимать Дюфастон®.

В случае назначения Дюфастона в комбинации с эстрогенами (например, для ЗГТ) следует внимательно ознакомиться с противопоказаниями и предупреждениями, связанными с применением эстрогенов.

при использовании Дюфастона для предотвращения гиперплазии эндометрия в период постменопаузы

Необходимо учитывать информацию о безопасности для препарата, содержащего эстроген.

Для лечения симптомов менопаузы в качестве заместительной гормональной терапии (ЗГТ) Дюфастон® применяют только тогда, когда симптомы менопаузы значительно ухудшают качество жизни женщины. Периодически, минимум раз в год, необходимо проводить оценку рисков и преимуществ ЗГТ и продолжать лечение тогда, когда преимущества превышают риски.

Медицинское обследование и наблюдение. Перед началом или возобновлением ЗГТ необходимо собрать полный медицинский и семейный анамнез. Медицинский осмотр (включая обследование молочных желез и органов малого таза) проводят с целью выявления возможных противопоказаний и состояний, требующих соблюдения мер предосторожности. Во время лечения препаратом Дюфастон ® рекомендуется динамическое наблюдение (частоту и характер исследований определяют индивидуально). Пациентки должны знать, что обо всех изменениях в молочных железах они должны незамедлительно сообщать их лечащему врачу. Регулярное обследование молочных желез, включая маммографию, проводят в соответствии с принятыми нормами скрининга с учетом клинических показаний.

Гиперплазия эндометрия. Риск гиперплазии и рака эндометрия повышается при длительном приеме эстрогенов у женщин с не удаленной маткой. В зависимости от продолжительности лечения и дозы эстрогена риск может быть выше от 2 до 12 раз по сравнению с женщинами, не принимающими эстрогены. После прекращения приема эстрогенов риск может оставаться в течение минимум 10 лет. Это превышение риска можно предотвратить, добавляя прогестагены как минимум на протяжении 12 дней подряд в рамках 28 дневного цикла/месяца.

Кровотечения прорыва могут наблюдаться в течение первых месяцев лечения. Если кровотечение прорыва наблюдается спустя значительное время после начала лечения или после его прекращения, необходимо обследовать женщину, в том числе выполнить биопсию эндометрия, для исключения малигнизации.

Рак молочной железы

Согласно современным данным результатов клинических и эпидемиологических исследований, у женщин, принимающих комбинированные эстроген-прогестагенные препараты и, возможно, моноэстрогенные препараты в качестве ЗГТ, повышен риск рака молочной железы (РМЖ), и это зависит от продолжительности лечения.

Рандомизированное плацебо-контролируемое исследование WHI (Women's Health Initiative study – исследование Инициатива ради Здоровья Женщин), а также эпидемиологические исследования подтверждают повышение риска РМЖ у женщин, принимавших эстрогены в комбинации с прогестагенами в целях ЗГТ, которое становится значимым через 3 года лечения. После прекращения лечения риск остается повышенным в течение максимум 5 лет. При ЗГТ, особенно комбинированными препаратами, повышается плотность маммографического изображения, что может неблагоприятно сказываться на результатах рентгенологической диагностики РМЖ.

Рак яичника встречается значительно реже, чем рак молочной железы. Эпидемиологические данные, полученные в результате обширного метаанализа, показали несколько повышенный риск у женщин, применяющих монотерапию эстрогеном или эстрогеном в комбинации с прогестагеном в качестве ЗГТ, который проявляется в течение 5 лет применения и уменьшается со временем после прекращения применения. Некоторые другие исследования, включая WHI, свидетельствуют, что применение комбинированной ЗГТ может быть связано с таким же или несколько меньшим риском.

Венозная тромбоэмболия. ЗГТ ассоциируется с повышением относительного риска развития венозной тромбоэмболии (ВТЭ), то есть тромбоза глубоких вен и легочной тромбоэмболии, в 1.3-3 раза. Вероятность такого осложнения выше в первый год лечения, чем в более поздний период.

Пациентки с ВТЭ в анамнезе или диагностированными тромбофилическими состояниями имеют повышенный риск ВТЭ, и ЗГТ может повысить этот риск. Поэтому ЗГТ противопоказана данной группе пациенток.

Обычно к факторам риска ВТЭ относят применение эстрогенов, пожилой возраст, обширные хирургические операции, длительную иммобилизацию, ожирение тяжелой степени (ИМТ более 30 кг/м 2 ), беременность и послеродовой период, системную красную волчанку и диагностированные злокачественные новообразования. В настоящее время не существует единого мнения о взаимосвязи варикозного расширения вен и факторов риска ВТЭ.

Необходимо предпринять профилактические меры по предотвращению ВТЭ у пациенток в послеоперационном периоде. Когда предполагается длительная иммобилизация после операции, особенно на органах брюшной полости или ортопедических операциях на нижних конечностях, следует приостановить ЗГТ, по возможности, за 4-6 недель до операции. Возобновление лечения возможно только после полного восстановления двигательной способности у женщины.

Пациенткам с отсутствием ВТЭ в анамнезе, но у которых есть родственники первой линии с анамнезом тромбоза в молодом возрасте, можно предложить скрининг на выявление врожденных дефектов факторов свертывания после тщательного рутинного обследования (скрининг может выявить только определенный спектр тромбофилических аномалий). При выявлении тромбофилического дефекта, обуславливающего случаи тромбоза у членов семьи, или если выявленный дефект серьезный (такой как дефицит антитромбина, протеина S или протеина C или комбинация этих дефектов), ЗГТ противопоказана.

Пациентки, принимающие противосвертывающие препараты, нуждаются в тщательной переоценке соотношения рисков и преимуществ назначения ЗГТ.

Если ВТЭ развилась на фоне ЗГТ, лечение следует остановить. Пациентка должна знать, что при появлении первых возможных симптомов ВТЭ (болезненный отек нижних конечностей, внезапная боль в груди, одышка) ей следует немедленно обратиться к лечащему врачу.

Ишемическая болезнь сердца. Рандомизированные клинические исследования не показали, что женщины с ИБС или без нее, принимавшие препараты для ЗГТ, комбинированные или моноэстрогеновые, были защищены от инфаркта миокарда.

Относительный риск ИБС при использовании комбинированных препаратов при ЗГТ несколько повышен. Так как исходный абсолютный риск ИБС очень сильно зависит от возраста, количество дополнительных случаев развития ИБС при комбинированной ЗГТ среди здоровых женщин с небольшим стажем менопаузы очень невелико, но повышается с возрастом.

Ишемический инсульт. Комбинированная и моноэстрогенная ЗГТ сопровождается повышением риска ишемического инсульта до 1.5 раз. Относительный риск не изменяется с возрастом или стажем менопаузы. Однако исходный риск ишемического инсульта сильно зависит от возраста, общий риск инсульта у женщин, принимающих ЗГТ, повышается с возрастом.

Беременность и лактация. Подсчитано, что около 9 миллионов женщин принимали Дюфастон во время беременности. На сегодняшний день не существует указаний на то, что использование Дюфастона во время беременности имеет вредные последствия. В научной литературе описано исследование, в котором выявлено, что использование некоторых прогестагенов сопровождается повышением риска гипоспадии. Однако, поскольку этот факт не нашел подтверждения в других исследованиях, нельзя сделать окончательного вывода о влиянии прогестагенов на возникновение гипоспадии.

Клинические исследования, в которых ограниченное количество женщин принимали дидрогестерон на ранних сроках беременности, не показали повышения риска гипоспадии. В настоящее время нет других эпидемиологических данных. Эффекты, которые наблюдались во время неклинических исследований на эмбрио-фетальное или постнатальное развитие, совпадают с фармакологическим профилем. Нежелательные эффекты возникали только при воздействии доз, которые существенно превышали максимальные дозы воздействия для человека.

Дюфастон можно назначать во время беременности при наличии четких показаний.

Неизвестно, выделяется ли дидрогестерон с материнским молоком. Специальных исследований для обнаружения дидрогестерона в молоке матери не проводилось. Опыт исследований с другими прогестагенами показывает, что прогестагены и их метаболиты обнаруживаются в небольших количествах в грудном молоке. Риск для грудного ребенка не известен. Поэтому прием Дюфастона во время грудного вскармливания не рекомендуется.

Данные о влиянии дидрогестерона на способность к зачатию отсутствуют.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Дюфастон® оказывает незначительное влияние на способность к управлению автомобилем и потенциально опасными механизмами.

В редких случаях Дюфастон® может вызывать сонливость и/или головокружение, особенно в первые несколько часов после приема. Поэтому следует соблюдать осторожность при вождении автомобиля или работе с механизмами.

Симптомы: Имеются ограниченные данные в отношении передозировки у людей. Дюфастон â хорошо переносится при пероральном применении (максимальная суточная доза, принятая человеком, составляет 360 мг).

Лечение: Специфического антидота не существует, лечение должно быть симптоматическим. Данная информация также применима для передозировки у детей.

По 20 таблеток в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой печатной c нанесенным голографическим изображением логотипа компании Abbott. По 1 контурной упаковке вместе с инструкцией по применению на государственном и русском языках вкладывают в пачку из картона.

Хранить при температуре не выше 30 0 С.

Хранить в недоступном для детей месте!

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 10 мг

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат: 10 мг дидрогестерон,

қосымша заттар: лактоза моногидраты, метилоксипропилцеллюлоза, жүгері крахмалы, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, магний стеараты,

қабығы: Opadry ақ Y-1-7000 (титанның қостотығы (Е-171) метилгидроксипропилцеллюлоза, полиэтиленгликоль).

Таблетканың бір жақ беті қиғашталып кертілген, екінші жақ бетінің сызығының оң жағы мен сол жағында «155» жазуы бар, дөңгелек, екі беті дөңес, ақ түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.

Жыныс гормондары. Прогестагендер. Прегнадиен туындылары. Дидрогестерон.

АТХ коды G03DB01

Сіңуі. Ішке қабылдағанннан кейін дидрогестерон асқазан-ішек жолынан тез сіңеді. Ең жоғары концентрацияға жету уақыты (T_max ) 0.5 сағаттан 2.5 сағатқа дейінді құрайды. Ішке 20 мг дозасын қабылдағанда дидрогестеронның абсолютті биожетімділігі (көктамырішілік 7.8 мг-мен салыстырғанда) 28% құрайды.

Кестеде дидрогестеронды 10 мг дозада ішке көп рет қабылдағаннан кейінгі дидрогестеронның (Д) және дигидродидрогестеронның (ДГД) фармакокинетикалық параметрлерінің орташа мәндері берілген

10 мгДидрогестерон

*: AUC (0-tau)/24 есебінен

Таралуы. Көктамыр ішіне енгізгенде дидрогестеронның тұрақты концентрациясында таралу көлемі 1400 л-ге жуықты құрайды. Дидрогестерон және ДГД қан плазмасы протеиндерімен 90%-дан астамға байланысады.

Метаболизмі. Ішке қабылдағаннан кейін дидрогестерон ДГД-ге тез метаболизденеді. Негізгі метаболит 20-α-дигидродидрогестеронның (ДГД) концентрациясы ең жоғары шегіне дозасын қабылдағаннан кейін 1.5 сағаттан соң жетеді. ДГД-нің қан плазмасындағы концентрациясы дидрогестерондағыдан едәуір жоғары. ДГД мен дидрогестеронның AUC (қисық астындағы аудан) мен C_max (ең жоғарғы концентрация) қатынасы шамамен тиісінше 40 және 25 құрайды. Дидрогестерон мен ДГД-нің жартылай шығарылу кезеңі – тиісінше орта есеппен 5–7 сағат және 14–17 сағат. Дидрогестеронның барлық метаболиттерінің негізгі ерекшелігі –бастапқы байланыстың 4,6-диен-3-1 конфигурациясының болуы және 17-α-гидроксилденудің болмауы. Бұл дидрогестеронның эстрогендік және андрогендік әсерінің жоқтығымен түсіндіріледі.

Шығарылуы. Таңбаланған дидрогестеронды ішке қабылдағаннан кейін дозаның орта есеппен 63%-ы несеппен бірге шығарылады. Плазманың жалпы клиренсі минутына 6,4 л. Дидрогестерон 72 сағаттан кейін толық шығарылады. ДГД көбіне глюкурон қышқылының конъюгаты түрінде несеппен бірге шығарылады.

Дозаға және уақытқа тәуелділігі. 2.5 мг-ден 10 мг дейінгі аралықта бір рет те, көп рет те дозаланғанда фармакокинетикасы дозаға байланысты болады. Бір реттік және көп реттік дозалардың кинетикасын салыстыру Д мен ДГД фармакокинетикасы параметрлерінің дозаны қайталап қабылдау нәтижесінде өзгермейтіндігін көрсетті. Тұрақты концентрацияға 3 күн емдегеннен кейін жетеді.

Дидрогестерон - ішке қабылдаған кезде белсенді болатын прогестеронның синтезделген аналогы. Дюфастон ® эстроген-сенсибилизацияланған жатырдағы эндометрийдің толық секреторлық трансформациясын туындатады, осылайша эстрогендерді қабылдаған кезде қаупі жоғарылайтын эндометрий гиперплазиясынан және/немесе обырынан қорғауды қамтамасыз етеді. Дидрогестеронның эстрогендік, андрогендік, анаболиялық және кортикоидты белсенділігі жоқ.

Дюфастон ® овуляцияны төмендетпейді. Осының салдарынан Дюфастон ® қабылдап жүрген, ұрпақ өрбіту жасындағы әйелдерде ұрықтану мүмкіндігі сақталады.

Жатыры алып тасталмаған постменопаузадағы әйелдерде эстрогендермен ОГЕ эндометрийдің гиперплазиясы мен обыры қаупін ұлғайтады. Прогестагенді қосу осы қауіптің ұлғаюына жол бермейді.

- етеккір оралымы бұзылғанда

- лютеиннің жеткіліксіздігінен болған бедеулікте

- прогестеронның жеткіліксіздігі салдарынан қауіп төнетін түсікте

- прогестеронның жеткіліксіздігі салдарынан жүктілікті аяғына дейін көтермеу кезінде

- етеккір алды синдромында

Интактілі жатыры бар әйелдерді эстрогендермен емдегенде келесі жағдайларда циклдік режимде пайдаланылуы мүмкін:

- постменопауза кезеңінде эндометрий гиперплазиясына жол бермеу үшін

- дисфункциональді жатырдан болатын қан кетулерде

Қабылдаудың ұсынылып отырған режимін жағдайдың ауырлығына және емдеуге жекелей реакцияға байланысты түзетуге болады.

Жүйесіз етеккірлерде – 11 – 25-ші күндерінде күніне 1 таблеткадан (10 мг). Жүйелі 28 күндік циклге қол жеткізілуі мүмкін.

Эндометриозда– циклдің 5 – 25-ші күндерінде немесе үздіксіз күніне 1-3 таблеткадан (10-30 мг). Күніне 1 таблеткадан асатын дозаны күні бойы бірнеше қабылдауға бөлу керек. Емдеуді ең жоғары дозадан бастаған жөн.

Дисменореяда – циклдің 5 – 25-ші күндерінде күніне 1-2 таблеткадан (10-20 мг). Күніне 1 таблеткадан асатын дозаны күні бойы бірнеше қабылдауға бөлу керек. Емдеуді ең жоғары дозадан бастаған жөн. Емдеуді кем дегенде 6 ай бойы үзіліссіз жалғастыру керек.

Лютеиннің жеткіліксіздігі салдарынан болған бедеулікте – циклдің 14 – 25-ші күндерінде күніне 1 таблеткадан (10 мг). Емдеуді кемінде 6 ай бойғы циклде үзіліссіз жалғастыру керек. Жүктілік басталғанда емдеуді дағдылы түсік кезінде ұсынылған сызбалар бойынша алғашқы айларда жалғастыру керек.

Прогестеронның жеткіліксіздігі салдарынан қауіп төнетін түсікте – бастапқы доза: бір рет 4 таблетка (40 мг), әрі қарай симптомдар жоғалғанша әрбір 8 сағат сайын 1 таблеткадан (10 мг). Емдеуді ең жоғары дозадан бастаған жөн. Емдеу кезінде симптомдар жалғасқанда немесе қайталанғанда дозаны әрбір 8 сағат сайын 1 таблеткаға (10 мг) арттырған жөн. Емдеуді симптомдар жоғалғаннан кейін 1 апта бойы тиімді дозада жалғастыру керек; содан кейін біртіндеп төмендетеді. Әрі қарай симптомдар қайталанғанда емдеуді бұрын қол жеткізілген тиімді дозамен қабылдауды жалғастыру керек.

Прогестеронның жеткіліксіздігі салдарынан жүктілікті аяғына дейін дағдылы көтере алмаушылық кезінде – жүктіліктің 20-шы аптасына дейін күніне 1 таблеткадан (10 мг); содан кейін дозаны біртіндеп төмендетуге болады. Емдеуді ұрықтануға дейін бастаған жөн. Қауіп төнетін түсік симптомдары пайда болған жағдайда емдеуді осы көрсетілімдерге сай жалғастырған жөн.

Дисфункционалдық жатырлыққан кетулерде

Қан кетуді тоқтату үшін – 5-7 күн бойы күніне 2 рет 1 таблеткадан (10 мг). Қан жоғалту бірнеше күн ішінде едәуір төмендейді. Емдеуді тоқтатқаннан кейін бірнеше күннен соң тоқтату салдарынан болатын қарқынды қан кету туындауы мүмкін. Пациент бұл жөнінде алдын ала ескертілуі тиіс.

Бұдан әрі қарайғы қарқынды қан кетуді циклдің 11-ден – 25-ші күндерінде профилактика мақсатында күніне 1 таблеткадан (10 мг) тағайындау арқылы, қажет болған жағдайда 2-3 цикл бойы эстрогендермен біріктіріп жол бермеуге болады. Осыдан кейін емдеуді циклдің жүйелілігі қалпына келгеніне көз жеткізу үшін тоқтатуға болады.

Салдарлық аменореяда – эндогендік немесе экзогендік эстрогендермен талапқа сай стимуляция нәтижесінде эндометрийдің секреторлы трансформациясына қол жеткізу үшін циклдің 11-ден – 25-ші күндерінде күніне 1-2 таблеткадан (10-20 мг).

Постменопауза кезеңінде эндометрий гиперплазиясына жол бермеу үшін –эстрогендерді біріктіріп үздіксіз қабылдау – 28 күндік цикл шегінде 14 күн қатарынан күніне 1-2 таблеткадан (10-20 мг). Күніне 2 таблетка қабылдау қажет болғанда дозаны екі қабылдауға бөледі. Дидрогестеронды қабылдаған кезде тоқтатудан болатын қан кету болуы мүмкін.

Эстрогендермен және прогестагендермен біріктіріп емдеуді, әрбір әйел үшін емдеудің мақсаты мен қаупі салыстырылатын өте қысқа курс ішінде және гормондардың тиімді ең төмен дозасын пайдаланып, қаупі мен артықшылығына жүйелі түрде қайта баға бере отырып, жүргізген жөн.

Етеккір алды синдромында – циклдің 11-нен 25-ші күніне дейін күніне 2 рет 1 таблеткадан (10 мг).

Балалар және 18 жасқа толмаған жасөспірімдер: Менархеге дейін дидрогестеронды пайдалану бойынша сәйкес деректер жоқ.

12-18 жастағы жасөспірімдерде дидрогестеронның қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

Пероральді қолдануға арналған. Таблетканың барынша жоғары дозаларын тағайындағанда күні бойы бірнеше қабылдауға бөлген жөн.

Клиникалық сынақтар кезінде эстроген қолданылмайтын көрсетілімдер бойынша дидрогестерон пайдаланғанда пациенттерде анағұрлым жиі хабарланған қолайсыз жағымсыз реакциялар мынадай болған: метроррагия, сүт бездерінің ауыруы/сезімталдығы, бас сақинасы/бас ауыруы.

Келесі қолайсыз жағымсыз реакциялар (олардың жиілігі көрсетіліп) клиникалық сынақтар кезінде эстроген қолданылмайтын көрсетілімдер бойынша дидрогестерон (n=3483) пайдаланғанда байқалған және өздігінен хабарланған.

- жиі (≥ 1/100 <1/10 дейін);

- жиі емес (≥ 1/1000 < 1/100 дейін);

Қатерсіз, қатерлі және айқындалмаған жаңа түзілімдер (киста және полиптерді қоса): сирек – прогестагенге тәуелді жаңа түзілімдер көлемінің ұлғаюы, (мысалы, менингиома)*.

Қан және лимфа жүйесі тарапынан бұзылулар: сирек – гемолиздік анемия*.

Иммун жүйесі тарапынан бұзылулар: сирек – аса жоғары сезімталдық.

Психиканың бұзылуы. жиі емес – депрессия.

Жүйке жүйесітарапынан бұзылулар: жиі – бас сақинасы/ бас ауыру; жиі емес – бас айналу; сирек – ұйқышылдық.

Қан түзу жүйесі жәнелимфажүйесі тарапынан бұзылулар – аса жоғары сезімталдық.

Асқазан-ішек жолытарапынан бұзылулар. жиі – жүрек айну; жиі емес – құсу.

Бауыр және өт шығару жолдарытарапынан бұзылулар: жиі емес – бауыр функциясының бұзылуы (сарғаюмен, астения немесе дімкәстік, іштің ауыруымен).

Тері және тері асты тіндерітарапынан бұзылулар: жиі емес – аллергиялық дерматит (мысалы, бөртпе, қышыну, есекжем); сирек – ангионевроздық ісіну*.

Жыныс мүшелері және сүт бездері тарапынан бұзылулар. жиі – етеккірдің бұзылуы (метроррагия, меноррагия, олиго/аменорея, дисменорея және жүйесіз етеккірді қоса). Сүт бездерінің ауыруы/сезімталдығы; сирек – сүт бездерінің ісінуі.

Жалпы бұзылыстар және енгізген орындағы бұзылулар. сирек – ісіну.

Зертханалық және аспаптық зерттеулердің нәтижелеріне әсері. жиі емес – дене салмағының артуы.

* Клиникалық сынақтарда байқалмаған, өздігінен келіп түскен хабарламалардан алынған қолайсыз жағымсыз реакциялар сенімді аралық жиілігін бағалаудың 95% жоғарғы шегі 3/x аспайтын x =3483 (клиникалық сынақтардағы субъектілердің жалпы саны) болатын фактісіне негізделе отырып, «сирек» деп жіктелді.

Эстроген-прогестагендік ем кезінде туындауы мүмкін қолайсыз жағымсыз реакциялар («

» бөлімін, сондай-ақ эстрогеннің медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулығындағы ақпаратты қараңыз):

• сүт безінің обыры, эндометрий гиперплазиясы, эндометрий обыры, аналық без обыры;

• көктамырлық тромбоэмболия;

• миокард инфарктісі, жүректің ишемиялық ауруы, ишемиялық инсульт.

- дидрогестерон сияқты прогестагендермен біріктірілімде пайдаланғанда эстрогендерге қарсы көрсетілімдерін ескерген жөн

- этиологиясы анықталмаған қынаптық қан кетулер

- қазіргі таңдағы немесе сыртартқысындағы бауыр функциясының ауыр бұзылуларында бауыр тесттері қалыпқа келгенше

- дидрогестеронға немесе препараттың басқа да компоненттеріне аса жоғары сезімталдық

- анықталған немесе күдік тудыратын прогестаген- немесе эстрогенге тәуелді қатерлі жаңа түзілімдер (мысалы, менингиома).

Іn vitro зерттеу деректері метаболизмнің негізгі жолы негізгі адам цитозолында альдо-кето редуктазамен 1С (AKR 1C) катализденетін негізгі фармакологиялық белсенді метаболит - 20-альфа-дигидродидрогестеронның түзілуіне (ДГД) әкелетінін көрсетіп отыр. Келесі метаболизмдік өзгерулер, іс жүзінде тек CYP3A4 изоферментімен әртүрлі елеусіз метаболиттер түзілуіне әкеле отырып, Р450 (CYPs) цитохром жүйесі изоферменттерінің көмегімен жүзеге асырылады. Басты белсенді метаболит ДГД CYP3A4 изоферментімен метаболизмдік трансформацияға арналған субстрат болып табылады. Сондықтан дидрогестерон мен ДГД метаболизмі, мысалы, антиконвульсанттар (мысалы фенобарбитал, фенитоин, карбамазепин), кейбір туберкулостатиктер және вирусқа қарсы (рифампицин, рифабутин, невирапин, эфавиренз) цитохром жүйесі ферменттері синтезін арттыратын препараттармен, сондай-ақ құрамында шайқурай (Hypericum perforatum ), шөбінің сығындылары, жалбыз немесе гинкго билоба бар өсімдік препараттармен бір мезгілде қабылдағанда жоғарылауы мүмкін.

Цитохром энзимдерінің күшті тежегіштері ретінде белгілі ритонавир және нелфинавир, керісінше, стероидтармен бір мезгілде қабылдағанда энзимдердің индукторларының қасиеттерін көрсетеді.

Дидрогестерон метаболизмінің жоғарылауының клиникалық маңызы оның тиімділігінің төмендеуінде болып табылады.

Іn vitro зерттеулер дидрогестерон мен ДГД емдік концентрацияларда цитохром энзимдерін төмендетпейтінін және индукцияламайтынын көрсетті.

Жатырлық қан кетулерді емдеу үшін Дюфастонды қабылдауды бастар алдында оның пайда болуының органикалық себептері бар-жоқтығын анықтап алу қажет.

Кейде емдеудің алғашқы айларында лақылдап қан кету туындауы мүмкін. Егер лақылдап қан кету немесе жағынды қан бөлінділері препарат қабылдаудың біршама кезеңінен кейін пайда болса немесе емдеу курсынан кейін жалғасатын болса, оның себебі анықтап, эндометрияда қатерлі өзгерістерді жоққа шығару мақсатында эндометрий биопсиясын жасау керек.

Емдеуді тоқтатуды қажет ететін жағдайлар

Емдеудің алғашқы күні төменде көрсетілген жағдайлардың біреуі пайда болғанда немесе олардың айқындылығы күшейгенде, емдеуді тоқтату мүмкіндігін қарастырған жөн:

- ерекше қатты бас ауыруы, бас сақинасы немесе мидың ишемиясын көрсететін симптомдар

- артериялық қысымның едәуір жоғарылауы

- көктамырлық тромбоэмболия белгілері.

Қатер төндіретін түсікте немесе дағдыға айналған жүктіліктің аяғына дейін жетпеуінде жүктіліктің дамуы мен эмбрион немесе ұрықтың өмірге қабілеттілігін бақылаған жөн.

Қалтқысыз қадағалауды қажет ететін жағдайлар

Кейбір сирек кездесетін жағдайлар жыныс гормондарына тәуелді және жүктілік кезінде және жыныс гормондары бар препараттарды қабылдау кезінде пайда болуы немесе нашарлауы мүмкін екендігі белгілі. Олардың ішінде: холестаздық сарғаю, жүкті әйелдер герпесі, қатты қышыну, отосклероз және порфирия.

Сыртартқысында депрессиясы бар пациенттер мұқият қадағалауды қажет етеді. Депрессия белгілері пайда болған кезде Дюфастон қабылдауды тоқтатқан жөн.

Басқа да жағдайлар

Препарат құрамында лактоза моногидраты бар.

Сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, лактаза (Лапп) тапшылығы немесе глюкоза және галактоза мальабсорбциясы синдромы бар пациенттер Дюфастон ® қабылдамауы тиіс.

Дюфастонды эстрогендермен (мысалы, ОГЕ үшін) біріктіріп тағайындаған жағдайда эстрогендерді қолданумен байланысты қарсы көрсетілімдермен және ескертулермен мұқият танысып шыққан жөн.

Постменопауза кезеңінде эндометрий гиперплазиясына жол бермеу үшінДюфастонды пайдаланғандағы айрықша нұсқаулар

нда эстрогені бар препарат үшін қауіпсіздік жөнінде мәлімдемелерді ескеру қажет.

Менопауза симптомдарын емдеу үшін орнын басатын гормональді ем (ОГЕ) ретінде Дюфастонды ® менопауза симптомдары әйелдің өмір сүру сапасын едәуір нашарлатқан жағдайда ғана қолданады. Мезгіл-мезгіл, жылына кем дегенде бір рет, ОГЕ-нің қаупіне және пайдасына баға беріп отыру және пайдасы қаупінен басым болған жағдайда емдеуді жалғастыру керек.

Медициналық тексеру және бақылау. ОГЕ-ні бастар немесе қайта жаңғыртар алдында толық медицинадық және отбасылық сыртартқысын жинау қажет. Медициналық тексеруді (сүт бездерін және кіші жамбас ағзаларын тексеруді қоса есептегенде) болуы мүмкін қарсы көрсетілімдерін және сақтық шараларын орындауды қажет ететін жағдайларды анықтау мақсатында жүргізеді. Дюфастон ® препаратымен емдеу кезінде динамикалық бақылау жүргізу керек (зерттеу жиілігі мен сипатын әр адамда жекелей белгілейді). Пациент сүт бездеріндегі барлық өзгерулерді емдеуші дәрігеріне дереу хабарлауы тиіс екендігі туралы білулері керек. Сүт бездерін жүйелі тексеріп отыруды, маммографияны қоса есептегенде, клиникалық көрсетілімдерін ескере отырып, қолданыстағы скрининг нормаларына сай жүргізеді.

Эндометрий гиперплазиясы. Эндометрий гиперплазиясы және обырының қаупі жатыры алынып тасталмаған әйелдерде эстрогендерді ұзақ қабылдағанда жоғарылайды. Емдеу ұзақтығына және эстроген дозасына байланысты қауіп, эстрогендерді қабылдамаған әйелдермен салыстырғанда, 2 еседен 12 есеге дейін жоғары болуы мүмкін. Эстрогендерді қабылдауды тоқтатқаннан кейін қауіп кем дегенде 10 жыл бойы сақталуы мүмкін. Қауіптің осы жоғарылауын 28 күндік цикл/ай шегінде кем дегенде 12 күн қатарынан прогестагендерді қоса отырып, болдырмауға болады.

Лақылдап қан кету емнің алғашқы айы ішінде байқалуы мүмкін. Егер лақылдап қан кету емдеуді бастағаннан кейін едәуір уақыт өткен соң немесе оны тоқтатқаннан кейін байқалса, әйелді тексеру, соның ішінде малигнизацияның бар-жоқтығын анықтау үшін эндометрий биопсиясын жасау қажет.

Сүт безінің обыры

Клиникалық және эпидемиологиялық зерттеу нәтижелерінің қазіргі деректеріне сай біріктірілген эстроген-прогестаген препараттарын және моноэстрогенді препараттарды ОГЕ ретінде қабылдап жүрген әйелдерде сүт безі обырының (СБО) қаупі жоғары және бұл емнің ұзақтығына байланысты.

Рандомизацияланған плацебо-бақыланатын WHI зерттеулер (Women's Health Initiative study – Әйелдердің Саулығы үшін Инициатива тексеру), сондай-ақ эпидемиологиялық зерттеулер 3 жыл емдегеннен кейін маңызды болатын ОГЕ мақсатында эстрогенді прогестагендермен біріктіріп қабылдаған әйелдерде СБО қаупінің жоғарылағанын айғақтады. Емдеуді тоқтатқаннан кейін қауіп ең көп дегенде 5 жыл бойы жоғары күйінде қалады. ОГЕ-де, әсіресе біріктірілген препараттармен, маммографиялық кескіндеме суреттің тығыздығы жоғарылайды, бұл СБО рентгенологиялық диагностика нәтижесінде жағымсыз әсер етуі мүмкін.

Аналық бездің обыры

Аналық без обыры сүт бездері обырына қарағанда, едәуір сирек кездеседі.

Ауқымды метаанализ нәтижесінде алынған эпидемиологиялық деректер, эстрогенмен монотерапияны немесе ОГЕ ретінде прогестагенмен біріктірілімде эстроген қолданатын әйелдерде біршама жоғары қаупін көрсеткен, ол 5 жыл бойы қолданғанда байқалады және қолдануды тоқтатқаннан кейін уақыт өте азаяды. Кейбір басқа да зерттеулер WHI қоса, біріктірілген ОГЕ қолдану осындай немесе біршама аз қауіппен байланысты болуы мүмкіндігін дәлелдейді.

Көктамырлық тромбоэмболия. ОГЕ көктамырлық тромбоэмболияның (КТЭ) пайда болуының салыстырмалы қаупінің, яғни терең көктамырлар тромбозы мен өкпелік тромбоэмболияның 1.3-3 есе жоғарылауымен астасады. Мұндай асқынулар, емнің өте кештеу кезеңіне қарағанда, алғашқы жылында жоғары болады.

Сыртартқысында КТЭ бар немесе тромбофилиялық жағдайының диагнозы анықталған пациенттерде КТЭ қаупі жоғары, және ОГЕ осы қауіпті арттыруы мүмкін. Сондықтан ОГЕ-ні пациенттердің осы тобына қолдануға болмайды.

Әдетте КТЭ қаупінің факторына эстрогендерді қолдану, егде жас, ауқымды хирургиялық операция, ұзақ иммобилизация, ауыр дәрежелі семіздік (ДСИ 30 кг/ м 2 -ден астам), жүктілік және босанғаннан кейінгі кезең, жүйелік қызыл жегі және диагнозы анықталған қатерлі жаңа түзілімдер жатады. Қазіргі таңда көктамырдың варикоздық кеңеюінің КТЭ-нің қауіп факторымен өзара байланысы туралы бірыңғай пікір жоқ.

Операциядан кейінгі кезеңде пациенттерде КТЭ-ге жол бермеу үшін профилактика шараларын қолдану қажет. Операциядан кейін, әсіресе құрсақ қуысының ағзаларына жасалған немесе аяқтарға жасалған ортопедиялық операцияларда, ұзақ иммобилиация қажет деп шамаланса, ОГЕ-ні, мүмкіндігінше, операцияға дейін 4-6 апта бұрын тоқтата тұрған жөн. Емдеу әйелдің қимыл-қозғалыс қабілеті толық қалпына келгеннен кейін қайта басталуы мүмкін.

Сыртартқысында КТЭ жоқ, бірақ оларда жас кезінде тромбоз болғаны сыртартқысында көрсетілген ең жақын туыстары бар пациенттерге, мұқият дағдылы тексерілуден кейін ұю факторларында туа пайда болған кемістіктерді анықтау үшін, скрининг жасауды ұсынуға болады (скрининг тромбофилиялық ауытқудың белгілі ауқымын ғана анықтай алады). Отбасы мүшелерінде тромбоз жағдайларынан болған тромбофилиялық ақаулар байқалған жағдайда, немесе анықталған ақау күрделі болса (антитромбин, S протеин немесе С протеин тапшылығы немесе осы ақаулардың бірігуі), ОГЕ қолдануға болмайды.

Ұюға қарсы препараттарды қабылдап жүрген пациенттер ОГЕ тағайындаудың қаупі мен пайдасына мұқият баға беруді керек етеді.

Егер ОГЕ аясында КТЭ пайда болса, емдеуді тоқтатқан жөн. Пациент КТЭ-нің алғашқы ықтимал симптомдары (аяқтардың ауыртатын ісінуі, кеуденің кенеттен ауыруы, ентігу) пайда болған жағдайда емдеуші дәрігерге дереу қаралуы керектігін білуі тиіс.

Жүректің ишемиялық ауруы. Рандомизацияланған клиникалық зерттеулер ЖИА бар немесе онсыз, ОГЕ арналған біріктірілген немесе моноэстерогендік препараттарды қабылдап жүрген әйелдердің миокард инфарктісінен қорғалатынын көрсеткен жоқ.

ОГЕ кезінде біріктірілген препараттарды пайдаланғанда ЖИА салыстырмалы қаупі біршама жоғары болады. Өйткені ЖИА-ның бастапқы абсолютті қаупінің жасқа байланыстылығы өте күшті болғандықтан, біріктірілген ОГЕ қолданғанда ЖИА-ның пайда болуының қосымша жағдайларының саны менопауза стажы аз болатын әйелдер арасында көп емес, бірақ жастың ұлғаюымен жоғарылайды.

Ишемиялықинсульт. Біріктірілген және моноэстрогендік ОГЕ ишемиялық инсульт қаупінің 1.5 есеге дейін жоғарылауымен қатарласа жүреді. Салыстырмалы қауіп жасқа немесе менопауза стажына қарай өзгермейді. Алайда ишемиялық инсульттің бастапқы қаупі жасқа байланысты, ОГЕ қабылдап жүрген әйелдерде инсульттің жалпы қаупі жастың ұлғаюымен жоғарылайды.

Жүктілік және лактация. 9 миллионға жуық әйелдердің жүктілік кезінде Дюфастон қабылдағаны есептелді. Күні бүгін Дюфастонды жүктілік кезінде қолданудың зиянды зардаптарының бар екендігін көрсететін айғақтар жоқ. Ғылыми әдебиеттерде кейбір прогестагендерді пайдалану гипоспадия қаупінің жоғарылауымен қатарласа жүргенінің байқалғаны айтылған. Алайда, бұл факт басқа зерттеулерде айғақталмағандықтан, прогестагендердің гипоспадияның пайда болуына ықпалы жөнінде үзілді-кесілді қорытынды жасауға болмайды.

Жүктіліктің ерте мерзімдерінде дидрогестерон қабылдаған әйелдердің шектеулі санына жүргізілген клиникалық зерттеулер гипоспадия қаупінің жоғарылайтынын көрсеткен жоқ. Қазіргі таңда басқа эпидемиологиялық деректер жоқ. Эмбрио-фетальді немесе постнатальді дамуға жүргізілген клиникалық емес зерттеулерде байқалған әсерлер фармакологиялық бейінімен сәйкес келеді.

адамға әсер етудің ең жоғары дозасынан едәуір асып түсетін дозалар әсер еткенде ғана туындаған. Дюфастонды жүктілік кезінде нақты көрсетілімдері болған жағдайда тағайындауға болады.

Дидрогестеронның ана сүтімен бірге бөлініп шығатын-шықпайтыны белгісіз. Дидрогестеронды ана сүтінен анықтау үшін арнайы зерттеулер жүргізілген жоқ. Басқа прогестагендермен жүргізілген зерттеу тәжірибесі прогестагендер мен оның метаболиттерінің емшек сүтінде аздаған мөлшерде табылатындығын көрсетеді. Емшектегі нәресте үшін қаупі белгісіз. Сондықтан емшек емізу кезеңінде Дюфастонды қолдануға болмайды.

Дидрогестеронның ұрықтану қабілетіне ықпалы жөнінде деректер жоқ.

Дәрілік заттардың көлік құралдарын немесе қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері

Дюфастон® көлік құралдарын және қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне аздап ықпалын тигізеді.

Сирек жағдайларда Дюфастон ®. әсіресе қабылданғаннан кейін алғашқы бірнеше сағат ішінде, ұйқышылдықты және/немесе бас айналуды туындатуы мүмкін. Сондықтан автомобильді жүргізгенде немесе механизмдермен жұмыс жасағанда сақ болған жөн.

Симптомдары: Адамдарда артық дозалануына қатысты шектеулі дерктер бар. Дюфастон® пероральді қолданғанда жақсы көтерімді (адам қабылдаған ең жоғары тәуліктік доза 360 мг құрайды).

Емі: Арнайы у қайтарғысы жоқ, симптоматикалық емдеу болуы тиіс. Осы ақпаратты сондай-ақ балаларға артық дозалануда қолдануға болады.

Поливинилхлоридті үлбірден және Abbott компаниясы логотипінің голографиялық бейнесі түсірілген баспалы алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 20 таблеткадан. 1 пішінді қаптамадан қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

30 0 С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Қаптамасында көрсетілген мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.

«Эбботт Байолоджикалз Б.В.», Ольст, Нидерланды

«Эбботт Хелскеа Продактс Б.В.», Веесп, Нидерланды.

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан шағымдарды қабылдайтын және дәрілік заттың тіркеуден кейінгі қауіпсіздігін қадағалауға жауапты ұйымның мекенжайы

«Абботт Қазақстан» ЖШС

050059, Алматы қ.,

Достық д-лы 117/6, «Хан Тәңірі-2» бизнес орталығы, Қазақстан Республикасы.

Тел. +7 727 2447544, +7 727 2447644.

Покажите рекламу только тем, кому действительно интересен ваш товар или услуга. Контекстная реклама позволит гибко определить вашу аудиторию.

Рекламу увидят жители конкретных стран или городов .

Она может быть размещена на определенных разделах сайта – на странице конкретной аннотации к лекарству, на страницах группы лекарств и/или же в статьях на определенную тематику.

Например: производитель салфеток может заказать рекламу так, чтобы она показывалась в статьях, посвященных насморку и борьбе с простудными заболеваниями, на страницах лекарств, которые борются с простудой и только жителям Казахстана и Украины, где вы ведете свои продажи.

Есть вопросы? Телефон рекламного отдела: +7 727 22 55 949

• За запуск рекламной компании - 7000 тг.
• За 1000 показов - 500 тг
• Таргетинг по региону +10%
• Таргетинг по разделам +5%
• Таргетинг конкурентам +5%

Есть вопросы? Ответим! Телефон рекламного отдела: +7 727 22 55 949

Просто укажите ваши контакты мы с вами свяжемся.

Есть вопросы? Телефон рекламного отдела: +7 727 22 55 949